Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟΝ ΚΡΟΚΟ

O οικισμός Κρόκος Κοζάνης καί  η Εκκλησία τού Αγίου Νικολάου
Ενοριακός Ναός τού Αγίου Νικολάου στόν Κρόκο Κοζάνης

Μακρινή αποψη του ενοριακού ναού Αγίου Νικολάου .

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΥΛΩΝ


Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΥΛΩΝ
Απέναντι από την Πύλη, στο συνοικισμό της Πόρτα-Παναγιάς βρίσκεται ο ονομαστός ομώνυμος βυζαντινός ναός, ο οποίος παλαιότερα αποτελούσε το καθολικό σταυροπηγιακής μονής η οποία έφερε το όνομά της Ακαταμάχητου Θεοτόκου. Αυτή διαλύθηκε στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Ο ναός κτίστηκε το 1283 από τον σεβαστοκράτορα Ιωάννη Άγγελο Κομνηνό Δούκα, νόθο γιο του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ Δούκα. Αποτελείται από τον κυρίως ναό και τον μεταγενέστερο (για άλλους προγενέστερο) εξωνάρθηκα.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΟΛΥΒΔΟΣΚΕΠΑΣΤΟΥ ΚΟΝΙΤΣΗΣ


Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης Το μοναστήρι είναι αντρικό και αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Μοιάζει σαν φρούριο με τα ψηλά τείχη που το περιβάλλουν και τον τρούλο των15 μέτρων. Είναι από τα πιο παλαιά αν όχι το παλαιότερο μοναστήρι στην Ελλάδα. Κτίστηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ’ τον Πωγωνάτο το 670 μ.Χ. Βρίσκεται 17 χιλιόμετρα από την Κόνιτσα στη συμβολή του Αωού και του Σαραντάπορου σε μια κατάφυτη περιοχή και μόλις 300 μέτρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. (Χάρτης της περιοχής) Λέγεται Μολυβδοσκέπαστη διότι ολόκληρη η στέγη του Ι. Ναού ήταν σκεπασμένη με φύλλα μολυβιού. Το μολύβι το πήραν οι Τούρκοι κάνοντάς το βόλια και έμεινε έκτοτε η ονομασία χωρίς σήμερα να είναι σκεπασμένη με μολύβι. Από το 1300 μ.Χ. λειτουργούσε και ως σχολή χειρογράφων. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν το κρυφό σχολειό της περιοχής. Η τελευταία φορά που ανακαινίσθηκε η μονή ήταν το έτος 1522 αφού υπήρχαν φθορές από λεηλασίες. Όμως ακόμα και τον 20ο αιώνα υπέστη πολλές λεηλασίες από τους Ιταλούς καθώς και από φωτιά που έβαλαν οι Γερμανοί στα κελιά των μοναχών. Ο μεγαλύτερος θησαυρός της Ι. Μονής είναι η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας. Είναι η πρώτη εικόνα του Μοναστηριού, η οποία έχει την προέλευσή της από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Πωγωνάτο.

ΝΑΟΣ ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ναός Αγίου Δημητρίου

Ο ναός του Αγ. Δημητρίου κτίστηκε στα ερείπια ρωμαϊκού λουτρού. Ο πρώτος ναός, ένα μικρό προσευκτήριο κτίστηκε μετά το 313. Τον 5ο αιώνα ο έπαρχος Λεόντιος έκτισε μεγάλη τρίκλιτη βασιλική, που κάηκε στα 626 - 34. Αμέσως μετά κτίστηκε η πεντάκλιτη βασιλική. Το 1493 μετατράπηκε σε τζαμί. Το 1912 αποδόθηκε πάλι στη χριστιανική λατρεία. Κάηκε στη μεγάλη πυρκαγιά του 1917 και ξαναλειτούργησε το 1949, αφού ολοκληρώθηκε η αναστήλωσή του. Στην κρύπτη του ναού οργανώθηκε η έκθεση αρχαιοτήτων που διασώθηκαν από την πυρκαγιά ή βρέθηκαν στις ανασκαφικές έρευνες. Το μνημείο λειτουργεί σήμερα ως ναός. Ο ναός του Αγ. Δημητρίου είναι πεντάκλιτη βασιλική με νάρθηκα και εγκάρσιο κλίτος, με κρύπτη κάτω από το ιερό και το εγκάρσιο κλίτος και προσαρτημένο στη νοτιο - ανατολική γωνία της το παρεκκλήσι του Αγ. Ευθυμίου. Από την πυρκαγιά του 1917 διασώθηκαν λείψανα μόνο από τον λαμπρό γλυπτικό και ζωγραφικό (ψηφιδωτά, τοιχογραφίες) διάκοσμο του ναού, που αντιπροσωπεύουν τις διάφορες φάσεις της ιστορίας του. Μετά την πυρκαγιά του 1917, άρχισαν οι αναστηλωτικές εργασίες που διακόπηκαν το 1938, ξανάρχισαν το 1946 και το μνημείο ξαναλειτούργησε το 1949. Στα πλαίσια των αναστηλωτικών εργασιών έγιναν διάφορες ανασκαφικές έρευνες στο ναό και στην κρύπτη μετά την πυρκαγιά του 1917 και στα 1946 - 1949.

ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΟΝΟΔΕΝΔΡΙΟΥ

Μονη Αγίας Παρασκευής

Πρόκειται για ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια της Ηπείρου. Ένα όμορφο λιθόστρωτο μας φέρνει στην είσοδο της μονής που χτίστηκε το 1412 από τον Μιχαήλ, Βοεβόδα του Θερεανού. Καμαρωτή πύλη, κτίσματα πέτρινα, καλοχτισμένα κελιά, πηγάδι, καταπακτή, κ.λ.π. που σε όλα κυριαρχεί το περίτεχνο χτίσιμο της πέτρας. Η μικρή εκκλησία έχει νάρθηκα με λίγες παλιές τοιχογραφίες, μονόχωρο καθολικό με ξύλινο ζωγραφισμένο τέμπλο και τοιχογραφίες. Στην αριστερή πλευρά είναι ζωγραφισμένοι ο κτήτορας Βοεβόδας, η γυναίκα του και η κόρη του Παρασκευή, που κατά την παράδοση, μόνασε εδώ. Το μοναστήρι με τις παράπλευρες σπηλιές ήταν ένα ασφαλές καταφύγιο των κατοίκων της περιοχής κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Η άγρια ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου και του μοναστηριού, με κορύφωμα τη χαράδρα του Βίκου στην περιοχή Μονοδενδρίου, προσελκύει πάρα πολλούς επισκέπτες.

ΜΟΝΗ ΑΒΕΛ ΣΤΗ ΒΙΣΣΑΝΗ

Μονή Αβέλ στή Βισσάνη

Πιθανολογείται ότι ονομάστηκε Μονή Άβελ από κάποιον γαιοκτήμονα Άβελη ή Αβελή που έχτισε ή ανακαίνισε την μονή την τελευταία περίοδο των βυζαντινών χρόνων, το 1770 σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή. Το καθολικό της μονής είναι μονόχωρη βασιλική, με νάρθηκα και ψηλό τρούλο. Καταστράφηκε από τουρκαλβανούς, χτίστηκε και αγιογραφήθηκε ξανά το 1779, από τους ζωγράφους Κωνσταντίνο και Μιχαήλ από τους Χιονιάδες της Κόνιτσας. Ο τοιχογραφίες της μονής σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ αξιόλογο είναι το εξαιρετικής τέχνης επιχρυσωμένο τέμπλο από καρυδιά των αρχών του 19ου αι. Από τα γύρω κτίσματα σήμερα δεν σώζεται τίποτα.

MONH KHΠΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

Μονή Κηπίνας.
Κατά τον Σεραφείμ Βυζάντιο το μοναστήρι χτίστηκε το 1212 από κάποιον αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου καθώς είναι σκαρφαλωμένο στο κοίλωμα ενός ψηλού κατακόρυφου βράχου. Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος φθάνει ως τη βάση του βράχου και από εκεί ένα μονοπάτι σκαλισμένο στο βράχο και μια ξύλινη γέφυρα, οδηγούν στο μοναστήρι. Κατά την τουρκοκρατία η ξύλινη γέφυρα ήταν κινητή. Οι μοναχοί την ανέβαζαν με μοχλό ώστε να προστατεύονται από επιδρομές. Ο μικρός ναός της μονής είναι κατάγραφος με αγιογραφίες πιθανόν του 17ου αιώνα. Το ρόλο της στέγης παίζει ο συμπαγής βράχος που έχει λαξευτεί με τέχνη ώστε να σχηματίζει ένα τέλειο θόλο. Δυστυχώς πολλές φορές κλέφτες ξεγύμνωσαν το μοναστήρι από τα ιερά του κειμήλια. Στον πρόναο του καθολικού αριστερά βρίσκεται μια βαθιά σκοτεινή σπηλιά. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, κατέφευγαν εκεί για ασφάλεια οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών. Το σπήλαιο έχει μήκος 240 μ. και εξερευνήθηκε το 1956 από τη σπηλαιολόγο Άννα Πετροχείλου, δεν είναι όμως επισκέψιμο.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΚΛΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Το ορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας (Mar Taqla) στη Μααλούλα ανήκει στο Πατριαρχείο Αντιοχείας και είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια στη Συρία, αφού ιδρύθηκε κατά τον 4ο αιώνα.Το σύγχρονο μοναστήρι είναι χτίσμα του 18ου αιώνα και φιλοξενεί περί τις 25 μοναχές, οι οποίες διευθύνουν εντός της μονής οικοτροφείο, σχολείο κι εργαστήριο εργόχειρων, όπου ζουν, διδάσκονται κι εκπαιδεύονται ορφανά κορίτσια. Στο νότιο μέρος του μοναστηριού βρίσκεται ο ναός που είναι αφιερωμένος στην Αγία Θέκλα.

H Μααλούλα βρίσκεται στην άκρη της κεντρικής περιοχής της Qalamoun, περίπου 60 χιλιόμετρα ΒΑ της Δαμασκού, κοντά σε ένα ζωτικό αυτοκινητόδρομο που συνδέει την πρωτεύουσα με τη Χομς, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας.


Oι ισλαμιστές αντάρτες προχώρησαν στην πυρπόληση του ιστορικού ελληνορθόδοξου μοναστηριού της Αγίας Θέκλας, διαπράττονας μέγιστο θρησκευτικό και πολιτιστικό έγκλημα, αλλά και αυξάνοντας τις ανησυχίες για την τύχη των απαχθέντων καλογριών.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΟΥ

Ξακουστό είναι το Μοναστήρι του Προυσού! Τόσο για εκείνους που θα επιλέξουν την επίσκεψη σε αυτό για λόγους θρησκευτικής πίστης αφού θεωρείται σπουδαίο πνευματικό και προσκυνηματικό κέντρο που προσελκύει πολλούς ενδιαφερόμενους - όσο και για εκείνους που αναζητούν τα ξεχασμένα χνάρια της Ιστορίας καθώς η μονή υπήρξε το κατ' εξοχήν καταφύγιο του μεγάλου αγωνιστή της Εξέγερσης του 1821, Γ. Καραϊσκάκη! 

Η ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΟ ΣΙΝΑ

                        Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγίας Αικατερίνης
Saint - Catherines - Monastery - Mount - Sinai
 Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγίας Αικατερίνης Εις τον τόπο ακριβώς αυτό όπου ο Μωυσής είδε το όραμα της Αγίας Βάτου ενώ ποίμαινε τα πρόβατα του Ιοθώρ, στους πρόποδες του ίδιου όρους στην κορυφή του οποίου ο Θεός του παρέδωσε αργότερα και το Νόμο, ευρίσκεται η Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά, το αρχαιότερο εν λειτουργία Χριστιανικό μοναστικό καθίδρυμα με αδιάσπαστη ζωή δέκα επτά τουλάχιστον αιώνων, προ κάθε διαιρέσεως του Χριστιανικού Κόσμου, έχοντας μάλιστα κατά το παρελθόν παράλληλη επί αιώνες λειτουργία με τους αρχαίους Ελληνικούς και Αιγυπτιακούς ναούς και μαντεία, όλες τις φιλοσοφικές σχολές της ύστερης αρχαιότητας, τον Θεσμό των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, όπως επίσης και με τη μεγάλη Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας. Από τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους έως σήμερα διατηρείται εδώ αναλλοίωτος ο οικουμενικός ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της Μονής, καθώς δεν έχει γνωρίσει ποτέ σοβαρή καταστροφή ή βίαιη αλλαγή στην ταυτότητα του έμψυχου δυναμικού της, γεγονός το οποίο αποδεικνύει το λάθος πού έχουν οι έστω και σπάνιες αναφορές σύμφωνα με τις οποίες Μονή έχει αποκλειστική σχέση με τη Ρουμανική, τη Ρωμαιοκαθολική, τη Ρωσική ή και με την Κοπτική παράδοση. Αν και η επίσημη ονομασία της είναι «Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά», ανά τους αιώνες αναφέρεται και ως «Μονή του Αγίου Όρους Σινά», «Μονή της Παναγίας της Βάτου», «Μονή του Σωτήρος Χριστού», μεταγενέστερα δε και κατά κανόνα σήμερα: «Μονή της Αγίας Αικατερίνης».

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΩΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

Οδοιπορικό στήν θρησκευτική παράδοση τής Καισαρειάς 

Εκκλησίες καί εξωκκλήσια τού οικισμού Καισαρειας. 

Eνας Αρχιμανδρίτης πού κατάγεται από τόν οικισμό Καισαρειάς ειναι ο ανακαινιστής τού Ιερού 
Ναού Αγ.Προδρόμου ,καθώς καί τών εξωκκλησιών πού είναι αρκετά καί αξιόλογα,Ο Χρυσόστομος
Κ.Μάστορας απόγονος οικογένειας ιερέων,δίνει καθημερινό αγώνα γιά τήν διατήρηση τής 
Θρησκευτικής κληρονομιάς τής Καισαρειάς. www.ekklisiakesaria.blogspot.com 
Rousnik2

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Η XEΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΖΑΝΙΤΗ κ.ΧΑΡΙΤΩΝΑ

H Χειροτονία του Κοζανίτη κ. Χαρίτωνα, νέου Μητροπολίτη Ελασσώνος    
Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε την Κυριακή 29 Ιουνίου η χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Ελασσώνος κ. Χαρίτωνα.   


         Ο νέος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ.Χαρίτωνας

Την χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, στον εορτάζοντα ιερό ναό του Απ. Παύλου Ψαρών.Επίσης συλλειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Σταγών Σεραφείμ, Μηθύμνης Χρυσόστομος,Μυτιλήνης Ιάκωβος, Προικοννήσου Ιωσήφ, Λαρίσης Ιγνάτιος, Ναυπάκτου Ιερόθεος, Σάμου Ευσέβιος, Σύρου Δωρόθεος, Κέρκυρας Νεκτάριος,  Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Θηβών Γεώργιος, Ιλίου Αθηναγόρας, Ζακύνθου Διονύσιος, Κηφισίας Κύριλλος, Κίτρους Γεώργιος, Ιωαννίνων Μάξιμος και οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Διαυλείας Γαβριήλ και Σαλώνων Αντώνιος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στον ίδιο ιερό ναό, χειροτονήθηκαν και οι δύο προκάτοχοι του μακαριστοί Μητροπολίτες Ελασσώνος Σεβαστιανός και Βασίλειος.
Ο νέος Μητροπολίτης στον χειροτονητήριο λόγο του μεταξύ άλλων τόνισε: ''Δυσκολεύομαι να προσαρμοσθώ στην ιδέα, ότι καλούμαι από σήμερα να αναλάβω και να συνεχίσω το λαμπρό και σπουδαίο έργο που ο αοίδιμος Βασίλειος ξεκίνησε'.'
''Η διακονία μου στην Ι.Μ. Ελασσώνος και προπαντός δίπλα στον μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Βασίλειο, μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω τον ευλογημένο αυτό τόπο και να αγαπήσω τον απλό και φιλόθεο λαό της. Τους διαβεβαιώ ότι θα σταθώ δίπλα τους, κοντά τους ως αδελφός, φίλος και συμπαραστάτης στις προκλήσεις και τις περιστάσεις του βίου'', πρόσθεσε σε άλλο σημείο ο κ. Χαρίτωνας.
Επίσης ανέφερε: ''Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον μακαριστό Μητροπολίτη Ελασσώνος κυρό Βασίλειο, ο οποίος πριν από 19 χρόνια, σ’ αυτόν εδώ τον ναό ελάμβανε το της αρχιερωσύνης χάρισμα υπό του γέροντός του Ελασσώνος Σεβαστιανού, που κατ’ αγαθήν συγκυρίαν και αυτός εδώ χειροτονήθηκε επίσκοπος. Είμαστε πεπεισμένοι πως χαίρεται και ευφραίνεται επί τα τελούμενα. Η πνευματική σχέση, συνεργασία και διακονία κοντά του, ήταν ένα διδασκαλείο. Του είμαι ευγνώμων και θα τον μνημονεύω έως της εσχάτης μου αναπνοής'.'
Κλείνοντας υπογράμμισε: ''Βαδίζω με συστολή και θείο φόβο, για να λάβω τον τρίτο βαθμό της ιερωσύνης, κλίνοντας το γόνυ της ψυχής και του σώματος ενώπιον του μεγάλου Αρχιποίμενος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.''
Ο Αρχιεπίσκοπος απευθυνόμενος προς τον νέο Μητροπολίτη μεταξύ άλλων ανέφερε: ''Εύχομαι να συνεχίσεις το έργο του πνευματικού σου πατέρα και φίλου μας μακαριστού Ελασσώνος Βασίλειου''.
''Σήμερα η ψυχή του Μητροπολίτη Βασιλείου αναπαύθηκε'', πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος.
Σε άλλο σημείο ο Μακαριώτατος υπογράμμισε: ''Ακόμα δεν θα ξεχάσω στη κηδεία του κυρού Βασιλείου που ο κόσμος έρχονταν και μου ψιθύριζε στα αυτιά - Τον Χαρίτωνα να μας στείλετε Μακαριώτατε''.
''Αυτά τα τάλαντα που διαθέτεις να τα προσφέρεις στη διακονία της Εκκλησίας, και να τα σκορπίσεις στον ευλογημένο λαό της Ελασσώνας'', συμπληρώσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.











Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ ΒΑΣΤΑΣ


Αγία Θεοδώρα Βάστας – Ζωντανό θαύμα στην εκκλησία της με τα 17 δέντρα στη στέγη χωρίς ρίζα

 Η Αγία Θεοδώρα Βάστας που βρίσκεται στη περιοχή της Μεγαλόπολης Πελοποννήσου στον Νομό Αρκαδίας γιορτάζει στις 11 Σεπτεμβρίου και είναι ένα ζωντανό θαύμα της εκκλησίας μας. Το μικρό εκκλησάκι των 12 τετραγωνικών μέτρων (λιθόκτιστο με δίριχτη λίθινη στέγη διαστάσεων 6.50Χ2.50μ. που κρατά από την Βυζαντινή εποχή, τον 12ο αιώνα μ.Χ.) βρίσκεται κοντά στο χωριό ΙΣΑΡΙ. Το μικρό αυτό εκκλησάκι βρίσκεται στη συνδρομή δυο ποταμών, που οι ροές τους σχηματίζουν ορθή γωνία στο βάθος μιας ευρύχωρης κοιλάδας, που είναι κυριολεκτικά πνιγμένη στο πράσινο που το αποτελούν μεγάλα δέντρα. Το κτίσμα με πρώτη ματιά είναι ετοιμόρροπο, λες ότι από στιγμή σε στιγμή θα καταρρεύσει και απορείς πως ακόμη δεν έχει παρασυρθεί από τα υδάτινα ρεύματα στη συνδρομή των οποίων βρίσκεται. Στην στέγη του φύονται δέκα επτά (17) ολοζώντανα δέντρα των οποίων το ύψος επίσης ποικίλλει και φτάνει πολλές φορές και τα 18 μέτρα! Από έρευνες που έχουν γίνει με ακτίνες Χ στους τοίχους του κτίσματος δεν χουν δείξει καθόλου ρίζες.


Ότι ξέρουμε για την Αγία Θεοδώρα το εξάγουμε από την παράδοση και κάποιες μαρτυρίες. Στον 7ο αιώνα, όπως και σ’ολόκληρη την εποχή του Βυζαντίου και κατ’επέκταση και στην εποχή της αρχαίας Ελλάδας, κάθε χωριό ήταν μια ξεχωριστή και ανεξάρτητη κοινωνική, διοικητική και προ πάντων στρατιωτική οντότητα. Κάθε οικογένεια είχε την υποχρέωση να συνεισφέρει στο στρατό του χωριού με τουλάχιστον ένα αρσενικό άτομο, που συνήθως ήταν ο πατέρας ή το μεγαλύτερο από τα αγόρια. Αν ο πατέρας ήταν πολύ γέρος για στρατιώτης ή δεν υπήρχαν άντρες στην οικογένεια, τότε έπρεπε να πληρωθεί κάποιο μεγάλο ποσόν ώστε με το αντίτιμο του να πληρώνεται κάποιος μισθοφόρος. Η Αγία Θεοδώρα είχε γεννηθεί και καταγόταν από τα Βάστα που εκείνη την εποχή διατηρούσε κάποιο παρόμοιο στρατό. Η οικογένειά της φαίνεται ότι δεν είχε αγόρια, ο πατέρας της ήταν πολύ γέρος για να καταταχθεί στο στρατό και πολύ φτωχός για να χρηματοδοτήσει μισθοφόρο. Η Αγία Θεοδώρα θα πρέπει να ήταν η μεγαλύτερη από μια σειρά από κόρες στην οικογένεια και πήρε την μεγάλη απόφαση …. Θα πήγαινε στο στρατό σαν άντρας μια και άλλη λύση δεν υπήρχε και αν δεν το έκανε ο πατέρας της θα συλλαμβάνοταν για απλήρωτο χρέος προς το χωριό. Έτσι και έκανε, ντύθηκε σαν άντρας, κατατάχθηκε, έλαβε μέρος σε διάφορες μάχες στις οποίες και διακρίθηκε. Στο στρατώνα, όπου περνούσε τις περισσότερες ώρες της η Αγία Θεοδώρα, υπήρχε και μια νεαρή πλύστρα που έπλενε τις στολές των στρατιωτών, και όπως φαίνεται, ερωτεύθηκε την Αγία , όπως την έβλεπε σαν νεαρό Λοχαγό, μη ξέροντας βέβαια ότι ήταν γυναίκα και όχι άντρας. Η Αγία της έλεγε ότι είναι θρησκευόμενη και δεν την ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκτός από την πίστη της στο Θεό-τι άλλο άλλωστε θα μπορούσε να της εξηγήσει για να την πείσει? αλλά εκείνη αμετάπειστη …., και δεν έφθανε αυτό, αλλά-αφού φαίνεται είχε πάει πρώτα με κάποιον άλλο, ίσως για να εκδικηθεί την Αγία παρουσιάστηκε στο Διοικητή και είπε ότι είχε μείνει έγκυος από την Αγία Θεοδώρα. Ο Διοικητής, με την εκτίμηση που της είχε, την κάλεσε και της συνέστησε να παντρευτεί την κοπέλα και το πράγμα θα τελείωνε εκεί, χωρίς άλλες συνέπειες, αν όχι θα ήταν υποχρεωμένος να την περάσει από Πειθαρχικό Συμβούλιο που η ετοιμηγορία του θα ήταν θάνατος. Η Αγία Θεοδώρα μια και δεν είχε άλλη διέξοδο αρνήθηκε και το αποτέλεσμα ήταν να την καταδικάσουν σε θάνατο και να την θανατώσουν στον τόπο ακριβώς που είναι σήμερα το ναΙδριο. Πριν πεθάνει η Αγία Θεοδώρα παρακάλεσε τον Θεό “τα μαλλιά της να γίνουν δέντρα και το αίμα της ποτάμι”….



Την εποχή εκείνη τα ρούχα ήταν σπάνιο πράγμα και ακριβό γι’ αυτό και συνήθιζαν να γδύνουν τους καταδικασμένους σε θάνατο, μετά τη θανάτωση, και να πουλούν τα ρούχα τους ή να τα δίνουν για να τα φορέσει κάποιος άλλος. Πήγαν λοιπόν να γδύσουν και τη Αγία Θεοδώρα και τότε κατάλαβαν το μεγάλο λάθος που είχε γίνει. Ο νεκρός …. Λοχαγός ήταν ….. γυναίκα!!! Την στιγμή που η Αγία Θεοδώρα άφηνε την τελευταία πνοή της, λέγεται ότι άρχισε να τρέχει ορμητικό το δεύτερο ποτάμι που τρέχει και ενώνεται κάθετα με το πρώτο, σαν εκπλήρωση της παράκλησης “το αίμα μου να γίνει ποτάμι”. Μετά από αιώνες, ίσως τον 12ο αιώνα, κάποιος ηγούμενος Μονής, σε συνεργασία με τους συγχωριανούς της, έκτισε το ναίδριο και το αφιέρωσε στη μνήμη της και η Αγία Θεοδώρα ετάφη μέσα εκεί, όπου και ακόμη αναπαύεται. Τότε, λέγεται ότι άρχισαν να φύονται τα δέντρα στη στέγη, που θέριεψαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο, για να εκπληρωθεί και η δεύτερη παράκληση της : “τα μαλλιά μου να γίνουν ….. δέντρα”. Στη περιοχή κυκλοφορούν πάρα πολλές ιστορίες σχετικά με τον ναό και διάφορα θαύματα που έχει κάνει η Αγία Θεοδώρα. Μερικές φωτογραφίες από το εσωτερικό του ναού όπου θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχουν καθόλου ρίζες.


Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ


 Η Παναγία της Τήνου ανοικοδομήθηκε το 1823. Σύμφωνα με την παράδοση, η Πελαγία, μοναχή της μονής Κεχροβουνίου, ονειρεύτηκε την Παναγία η οποία και της υπέδειξε πού θα βρει θαμμένη την εικόνα της. Η Πελαγία έστειλε τους ντόπιους να ψάξουν στο συγκεκριμένο σημείο και η εικόνα εντοπίστηκε θαμμένη στις 30 Ιανουαρίου 1823. Εκεί ακριβώς χτίστηκε και ο ναός που αφιερώθηκε στη Θεοτόκο.
Η Παναγία Της Τήνου Ο επιβλητικός ναός της Παναγίας της Τήνου ιδρύθηκε το 1823. Κτίστηκε στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, σύμφωνα με το όραμα της Αγίας Πελαγίας.Πρόκειται για ένα λαμπρό οικοδόμημα κατασκευασμένο από λευκό μάρμαρο, το οποίο είναι το πρώτο αξιόλογο αρχιτεκτονικό μνημείο του απελευθερωμένου ελληνικού έθνους.Μπαίνοντας κανείς στο ναό από την κεντρική πύλη, αντικρίζει στα αριστερά της εισόδου το εικονοστάσι, στο οποίο φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία είναι γεμάτη από αφιερώματα (τάματα) των πιστών, όπως εξάλλου και ολόκληρη η εκκλησία.Ακριβώς κάτω από τον κεντρικό μεγαλόπρεπο ναό, βρίσκεται ο ναός της Ευρέσεως, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Ζωοδόχο Πηγή. Ο ναός έχει κτιστεί πάνω στα θεμέλια παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη. Στην ίδια θέση βρισκόταν και ο αρχαίος ναός του Διονύσου.Κοντά στην είσοδο του ναού της Ευρέσεως βρίσκεται και το Μαυσωλείο της "Έλλης". Πρόκειται για το εύδρομο που τορπιλίστηκε στο λιμάνι της Τήνου το 1940. Στο μαυσωλείο φυλάσσονται τα οστά των πρώτων θυμάτων του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς και τμήμα της τορπίλης και αντικείμενα του πλοίου.Το εξωτερικό προαύλιο της εκκλησίας είναι στρωμένο με βοτσαλωτό εξαιρετικής λαϊκής τέχνης και κατασκευάστηκε το 1833.Τα βοηθητικά κτίρια της εκκλησίας φιλοξενούν: το μουσείο των Τηνίων Καλλιτεχνών, την Πινακοθήκη, την έκθεση με τα εκκλησιαστικά κειμήλια, το σκευοφυλάκιο και το αρχείο του ιδρύματος της Ευαγγελίστριας.Στην Τήνο ανεξάρτητα από το αν είναι καθολικοί ή ορθόδοξοι οι άνθρωποι έχουν όλοι μια βαθιά αγάπη για την Παναγία. Οι ορθόδοξοι γιορτάζουν την Παναγία στις 25 Μαρτίου και το Δεκαπενταύγουστο και οι Καθολικοί την πρώτη Κυριακή του Μαΐου και το Δεκαπενταύγουστο επίσης.



                         ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ

Mονή Παναγίας Σουμελά Τραπεζούντας  

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

20 ΙΟΥΛΙΟΥ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ ( ΗΛΙΑΣ Ο ΘΕΣΒΙΤΗΣ )





Ηλίας (βιβλικός προφήτης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήταν ένας εξέχων Ισραηλίτης προφήτης του Θεού. Ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από ένα χωριό της ευρύτερης περιοχής της Γαλαάδ που πιθανόν ονομαζόταν Θέσβη. Κατοικούσε στη γη Γαλαάδ και έδρασε στα χρόνια του βασιλιά Αχαάβ, κατά τον 9ο-10ο αιώνα π.Χ.. Το όνομα Ηλίας αποτελεί ελληνική μεταφορά του αντίστοιχου εβραϊκού ονόματος Ελιγιαχού (אליהו‎), το οποίο σημαίνει «Ο Θεός μου είναι ο Ιεχωβά» ή «Ο Ιεχωβά Είναι Θεός». Αναφορές στον Ηλία περιέχονται και στο Κοράνιο. (6:85· 37:123-132)

Ο Ηλίας υπήρξε εξαιρετικά δραστήριος, δυναμικός και θαρραλέος προφήτης, ενεργώντας ως αντιπρόσωπος του Θεού.
Είναι αυτός που κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό, κάνοντας τους Ισραηλίτες με μια φωνή να πουν: «Αληθώς Κύριος ο Θεός, αυτός ο Θεός» (Βασιλειών Γ ιη' 39.). Δηλαδή, αληθινά! Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, αυτός είναι ο μόνος πραγματικός και αληθινός Θεός. Ο Ηλίας, επίσης, είναι εκείνος που με τη γλώσσα του εμπόδισε τη βροχή και δεν έβρεξε ο ουρανός για τρεισήμισι χρόνια. Είναι εκείνος που ανέστησε τον νεκρό γιο της Σεραφθίας χήρας και κατέκαυσε τους εκατό ανθρώπους που έστειλε ο βασιλιάς Οχοζίας. Είναι εκείνος που στο όρος Χωρήβ είδε τον Θεό, όσο είναι δυνατό, βέβαια, να Τον δει άνθρωπος. Είναι εκείνος που έσχισε τον Ιορδάνη ποταμό και ανελήφθη με πύρινη άμαξα στον ουρανό, αφού άφησε συνεχιστή του έργου του το μαθητή του, Ελισσαίο. Τέλος, είναι εκείνος που στη Μεταμόρφωση του Χριστού στάθηκε δίπλα Του μαζί με τον Μωϋσή.
Όλα αυτά δείχνουν με πόσο ζήλο υπηρέτησε ο προφήτης Ηλίας το θέλημα του Θεού. Ο προφήτης Ηλίας, είχε βοηθό, μαθητή και διάδοχό του τον Ελισσαίο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 20 Ιουλίου, οπότε και πιστεύεται ότι αναλήφθηκε στους ουρανούς.
Ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος  Μάστορας σέ λειτουργία στό εξωκλήσι τού Προφήτη Ηλία στήν Καισαρειά
Τό εξωκλήσι τού Προφήτη Ηλία στήν Καισαρειά Κοζάνης


Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

AΣΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΘΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ


Με τις νουθεσίες αλλά και τις μελλοντικές προβλέψεις του - που σήμερα επαληθεύονται κατά γράμμα - είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους στον λαό μοναχούς.
Ο φωτισμένος Γέροντας Παΐσιος μας καθοδηγεί και μας δείχνει τον δρόμο της σωτηρίας ως λαό και έθνος, αλλά και στον καθένα μας προσωπικά.
Ας έχουμε την ευχή του...!

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Ο BIOΣ ΤΟΥ AΓΙΟΥ ΝΙΚΑΝΩΡΑ

Παραμονη της εορτης του Αγιου Νικανορα και στο ομωνυμο εξωκλησι στην Καισαρεια,τελεσθηκε εσπερινος,ενω την Κυριακη 7 Αυγουστου λειτουργια απο τον Αρχιμανδριτη Χρυσοστομο Κ.Μαστορα.Η παρουσια του κοσμου στο πανεμορφο χωρο του Ναου ηταν αρκετα μεγαλη.
Κατα την διαρκεια της εσπερινης λειτουργιας στον Ναο του Αγιου Νικανωρα στην Καισαρεια
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΑΝΩΡΑ

Γεννήθηκε στα 1491 στην Πρωτεύουσα της Μακεδονίας την Θεσ/νίκη. Οι γονείς του Ιωάννης και Μαρία ήταν ευσεβείς και κατοικούσαν στην συνοικία του Αγίου Μηνά. Όλη η πόλη των Θεσσαλονικέων καλοτύχιζε και επαινούσε τους γονείς του Αγίου τόσο για τον πλούτο τους όσο και την ευγένεια τους, αλλά κυρίως για την πίστη και την αρετή που τους διέκρινε. Ήταν ελεήμονες και σπλαχνικοί και η ζωή τους έργο αγάπης προς τους πάσχοντες αδελφούς.
Όμως ο Θεός ήθελε να τους δοκιμάσει με προσωρινή ατεκνία. Στείρα σαν την Αγία Άννα η μητέρα του οσίου Νικάνορα. Κάθε μέρα προσευχόταν στην εκκλησία του Αγίου Μηνά να τους δώσει ο Θεός ένα παιδί για παρηγοριά. Οι προσευχές, οι νηστείες, οι αγρυπνίες των γονέων του εισακούσθηκαν από τον Κύριο μας και Θεό μας και κατά την ώρα που η ευσεβής γυναίκα προσευχόταν στο Θεό στο Ναό του Αγίου Μηνά της απεκαλύφθη το θέλημα του Κυρίου
«Εισήκουσε ο Θεός τας δεήσεις σου ω γυνή ως ποτέ της χήρας Άννης και έλυσε τα δεσμά της στειρώσεως σου μόνο πορεύου εις τον οίκον σου και θέλεις συλλάβεις και γεννήσεις Υιών όστις θέλει γίνει δοχείον καθαρόν του Παναγίου Πνεύματος και πολλούς θέλει εισάγει εις τον Κύριον δια της αγγελικής αυτού και εναρέτου διαγωγής».
Έτσι, ως Θείο δώρο ήρθε στον κόσμο ο Νικόλαος (αυτό ήταν το κοσμικό όνομα του αγίου) και οι γονείς του τον παρέδωσαν σ΄ ένα ευσεβή δάσκαλο να του μάθει τα Ιερά γράμματα.
Ο νεαρός Νικόλαος ευφυής στο νου σε λίγο χρονικό διάστημα απέκτησε μεγάλη ευχέρεια περί τα εκκλησιαστικά και αγάπη για την εκκλησία του Χριστού όπως όλοι οι άγιοι. Από μικρός κατάλαβε την κλήση του Θεού μοναδικός του πόθος ήταν να μονάσει και να γίνει μιμητής των οσίων πατέρων της εκκλησίας μας. Ήθελε σ` όλη του τη ζωή να υπηρετήσει ολοκληρωτικά ψύχη τε και σώματι τον Κύριο. Γι` αυτό περνούσε τη ζωή του με νηστείες, αγρυπνίες και προσευχές.
Σε μικρή ηλικία χάνει τον προσφιλή πατέρα του και μένει με τη μητέρα του. Ή ευσεβής του μητέρα μη γνωρίζοντας τον πόθο του παιδιού της ήθελε να τον παντρέψει με κάποια ενάρετη κοπέλα και ενώ από τη μια μεριά ο όσιος ποθούσε να εγκαταλείψει κάθε τι εγκόσμιο και να μονάσει, να αφιερωθεί εξολοκλήρου στον Θεόν.
Από την άλλη όμως δεν ήθελε να στενοχωρήσει και τη μητέρα του, γι αυτό ανέβαλε συνεχώς την πραγματοποίηση της επιθυμίας του να γίνει μοναχός.
Ό Θεός που προνοεί τα πάντα ύστερα από ορισμένο χρονικό διάστημα πήρε την μητέρα του από τον κόσμο και έτσι άνοιξε ο δρόμος για ν` ακολουθήσει ο Νικόλαος τη μοναχική ζωή. Χωρίς να χάσει καιρό μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και τα ορφανά και ενώ μπορούσε να λάβει αξιώματα λόγω της επιφανούς θέσεως των γονέων του, τα θεώρησε όλα αυτά σκύβαλα μπροστά στη μεγάλη του αγάπη ` προς το Χριστό.
Ελεύθερος πλέον από κάθε φροντίδα του κόσμου γίνεται μοναχός με το΄ όνομα Νικάνωρ. Ως μοναχός πολλαπλασίασε τα χαρίσματα που του δώσε ο Θεός.
Ή φήμη πού απέκτησε έφθασε στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης ο οποίος τον χειροτόνησε διάκο και πρεσβύτερο με σκοπό να τον κάνει διάδοχο του. Ως κληρικός της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ο Νικάνωρ επέδειξε μεγάλο ζήλο και η προσφορά του ήταν αξεπέραστη.
Ή ώρα όμως είχε φθάσει για εκείνο που τον είχε προορίσει ο Θεός. Σε μια από τις νυχτερινές του προσευχές και ενώ ικέτευε με θερμά δάκρυα τον Θεό άκουσε φωνή από τον ουρανό να του λέγει: «Νικάνωρ έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και πορεύου εις το Καλλίστρατου όρους και αγωνίσου εκεί καλώς και εγώ θα είμαι μαζί σου να σε διαφυλάττω όλες τις ημέρες της ζωής σου και θα κάνω το όνομα σου ξακουστό και θα σε δοξάσω εις πάντας τους αιώνας».
Ύστερα απ` αυτή τη Θεϊκή εντολή ο Άγιος έφυγε από την Θεσσαλονίκη σε σχετικά νεαρή ηλικία περίπου 27 ετών και τράβηξε να πάει εκεί όπου τον είχε καλέσει ο Θεός. Στο δρόμο, στα χωριά που συναντούσε δίδασκε ως άλλος απόστολος τους απελπισμένους χριστιανούς να φυλάγουν την πίστη τους.
Φθάνοντας ο άγιος Νικάνωρ στο όρος Καλλίστρατου και βλέποντας το ήσυχο μέρος ο άγιος έλαβε εσωτερική πληροφορία από τον Κύριο ότι εδώ θα είναι η ασκητική του παλαίστρα. Δόξασε τον Θεόν και άρχισε να επιδίδεται σε ασκητικούς αγώνες. Πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια σκληρού αγώνα με την σάρκα και τους δαίμονες. Αγρυπνίες, νηστείες, κόπους για την αγάπη του Χριστού. Σιωπή, έλλειψη ανθρώπινης παρηγοριάς τον έκανα δοχείο του Άγιου Πνεύματος.
Κατόπιν ίδρυσε τη Μονή μεταμορφώσεως του Σωτήρα Χριστού ή Ζάβορδας.
Το ασκηταριό του σώζεται μέχρι σήμερα.
Την Ιερά Μονή ίδρυσε εξ αποκαλύψεως του ιδίου του Χριστού αφού βρήκε εικόνα του Σωτήρος Χριστού κρυμμένη από την εποχή της εικονομαχίας.
Η φήμη του απλώθηκε παντού όπως του είχε πει ο Κύριος. Πλήθος ανθρώπων από τη γύρω περιοχή έτρεχε στο μοναστήρι να ευλογηθεί από τον άγιο ν΄ ακούσουν την ψυχοσωτήρια διδασκαλία το και να θεραπευτούν αφού πολλά ήταν τα θαύματα που έκανε ο όσιος.
Ό Άγιος αφού έζησε ενάρετα και αγγελικώς ήρθε ο καιρός να μεταβεί στην άλλη ζωή την αιώνια και αληθινή.
Προγνώρισε το θάνατό του και κάλεσε γύρω του μοναχούς και λαϊκούς τους ευλόγησε τους συμβούλεψε και παρέδωσε το πνεύμα του στο Λυτρωτή μας Χριστό στις 7 Αυγούστου 1549.
Οι μοναχοί της Μονής θρήνησαν τον άγιο που τους παρηγορούσε και τον έθαψαν σε παρεκκλήσι της Μονής. Από τότε το αγιασμένο Λείψανο του τελεί ως τα σήμερα πολλά θαύματα

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ Η ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ


Οι Δέκα εντολές, λεγόμενες και "Δεκάλογος", είναι ένας κατάλογος δέκα ηθικών εντολών, οι οποίες, σύμφωνα με τη Βίβλο, υπαγορεύτηκαν στον Μωυσή από τον Θεό στο όρος Σινά και του δόθηκαν, (δύο φορές), χαραγμένες σε δύο πέτρινες πλάκες, όπου αφήνεται να εννοηθεί ότι ο ίδιος ο Γιαχβέ (και τις δύο φορές) λατόμησε και εγχάραξε. Οι εντολές αυτές αποτέλεσαν τη βάση ενός ολόκληρου κώδικα ηθικής και θρησκείας, πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης, που αποτελούν ως πρώτη Διαθήκη τις βασικές ηθικές αρχές του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού.Η εικόνα είναι εργο τού Καισαρειώτη αγιογράφου Σκουτέλα Γεωργίου.

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ



















Η Εκκλησία τής Καισαρειάς μέ τόν Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο είναι πάντα οραγός στίς εκδηλώσεις αγάπης οπως αυτή πού διοργάνωσε στίς 8 Μαϊου 2014 στόν προαύλιο χώρο τής εκκλησίας τών εισοδίων τής Θεοτόκου γιά τά ατομα μέ ειδικές ανάγκες Α.Μ.Ε.Α. καί μέ χορηγούς Ελλήνων τού εξωτερικού.
Εκδηλώσεις σάν καί αυτές πρέπει νά συνεχειστούν,καί νά τίς αγκαλιάσουν ολοι. Rousnik

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

agia_sofia_434742935.jpg
Μέσα στην Αγία Σοφία «κρύβεται» ο Τίμιος Σταυρός του Ιησού Χριστού

Του Νίκου Χειλαδάκη*

Τον συγκλονιστικό πραγματικά ισχυρισμό ότι κάπου μέσα στον χώρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης κρύβεται μέχρι σήμερα ο Τίμιος Σταυρός του Ιησού Χριστού, παραθέτει ο πολύ γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος της εφημερίδας, Sabah, Hıncal Uluç, επικαλούμενος τις πολυετείς και εντατικές έρευνες του επίσης πολύ γνωστού Τούρκου ιστορικού, Radi Dikici από την Σαμψούντα του Πόντου.

Σύμφωνα με τον Radi Dikici, ο οποίος σημειωτέων θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Τούρκους βυζαντινολόγους, (για όσους δεν το ξέρουν υπάρχουν και.. τέτοιοι στην Τουρκία) και ο καλύτερος σε θέματα βυζαντινών ερευνών ενώ έχει γράψει σωρεία βιβλίων σχετικά με το Βυζάντιο και την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, (όπως, «Bizans İmparatorluğu Tarihi», δηλαδή, «Ιστορία Βυζαντινής Αυτοκρατορίας», «Şu Bizim Bizans», δηλαδή, «Αυτό το Δικό μας Βυζάντιο»), το μεγαλύτερο τμήμα του Τίμιου Σταυρού μεταφέρθηκε από την Αγία Ελένη στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε κάπου μέσα στον χώρο του ναού της Αγίας Σοφίας. Οι μαρτυρίες, όπως υποστηρίζει ο Τούρκος ιστορικός, αναφέρουν ότι το μέρος όπου βρίσκονταν ο Σταυρός ήταν γνωστός και φανερός μέχρι το 1024 όταν οι Σταυροφόροι κατάλαβαν την Κωνσταντινούπολη και επιδοθήκαν στις γνωστές τους λεηλασίες των ελληνορθόδοξων ναών και των μοναστηριών. Τότε κάποιοι βυζαντινοί αξιωματούχοι μαζί με κάποιους ιερείς του ναού πρόλαβαν και άρπαξαν τον Τίμιο Σταυρό για να μην  τον βρουν οι Σταυροφόροι και τον έκρυψαν σε κάποιο μυστικό μέρος μέσα την Αγία Σοφία γιατί αν τον έβγαζαν έξω θα τους αντιλαμβάνονταν οι κατακτητές. Πέρασαν χρόνια μετά την καταστροφή της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους και αυτοί που είχαν κρύψει τον Τίμιο Σταυρό ή πέθαναν ή χάθηκαν σε άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας ενώ η Πόλη στέναζε κάτω από τον λατινικό ζυγό. Έτσι το μεγάλο αυτό μυστικό χάθηκε δια μέσω των αιώνων και σήμερα παραμένει το μεγάλο αίνιγμα της ιεράς κρύπτης του Τιμίου Σταυρού η οποία, σύμφωνα με τον Τούρκο ιστορικό και βυζαντινολόγο, πρέπει να βρίσκεται κάπου μέσα στο εσωτερικό της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης. Ο δημοσιογράφος της Sabah που ασχολήθηκε με το μεγάλο αυτό θέμα, παραθέτει και την συγκλονιστική ιστορία της αποκάλυψης του Τιμίου Σταυρού από την αυτοκράτειρα Ελένη με την βοήθεια, όπως αναφέρει, του τότε αρχιτέκτονα, μηχανικού και μαθηματικού, ελληνικής καταγωγής, Ερμογένη, που εργάστηκε κάτω από τις θεόπνευστες εντολές της αυτοκράτειρας για να φέρει στο φως τον Σταυρό του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού και να κτιστεί στο μέρος εκείνο ο μεγαλοπρεπής τότε ναός της Σταυρώσεως του Σωτήρος.</span></div>
</div>

Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

ΟΙ AXEIΡΟΠΟΙΗΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Οι Αχειροποίητες εικόνες του Χριστού.



A.Tο ιερό Μανδήλιο. 
 Η διδασκαλία της Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποία οι εικόνες αποτελούν ένααδιάσπαστο στοιχείο του Χριστιανικού Ευαγγελίου αμέσως με την έναρξή του, εκφράζεται επίσης στην παράδοση, η οποία βεβαιώνει ότι η πρώτη εικόνα του Χριστού εμφανίσθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του στη γη. Στη Δύση, αυτή η εικόνα εκαλείτο «το Άγιο Μανδήλιο». Στην Ανατολή καλείται «Αχειροποίητος», η εικόνα που δεν έγινε από χέρι άνθρωπου. Σύμφωνα με αυτήν την παράδοση, ο ίδιος ο Χριστός έστειλε την εικόνα Του στον Άβγαρο τον Ε’ Ukhama, πρίγκηπα της Οσροηνής, μιας μικρής χώρας ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη, που βρισκόταν την εποχή εκείνη ανάμεσα στη Ρωμαϊκή και την Παρθική αυτοκρατορία. Πρωτεύουσά της ήταν η πόλη Εδεσσα, η σημερινή Orfu η Rogais. Πρέπει να αναφερθεί ότι το χρονικό της πόλης αυτής αναφέρει την ύπαρξη Χριστιανικού ναού ο οποίος εθεωρείτο αρχαίος το έτος 201 όταν καταστράφηκε από πλημμύρα. Το βασίλειο της Έδεσσας ήταν η πρώτη πολιτεία στον κόσμο που έγινε Χριστιανική πολιτεία (μεταξύ 170 και 214, υπό την ηγεμονία του Αβγάρου του Θ’)( Ουσπένσκυ Λεωνίδας)
 Διαβάζουμε λοιπόν στην «Εκκλησιαστική ιστορία» του Ευσεβίου Καισαρείας τα εξής για τον Άβγαρο(ή Αυγαρο) «Ἱστορία περὶ τοῦ τῶν Ἐδεσσηνῶν δυνάστου»: «Ο Άβγαρος του Ουχάμα, τοπάρχης, προς τον Ιησού, τον αγαθό σωτήρα, που εμφανίστηκε στην Ιερουσαλήμ, χαίρε. Άκουσα σχετικά με σένα και με τις θεραπείες σου, πως πραγματοποιούνται δίχως φάρμακα και βότανα. Όπως λένε, κάνεις τυφλούς να βλέπουν, χωλούς να περπατούν, καθαρίζεις λεπρούς, βγάζεις ακάθαρτα πνεύματα και δαίμονες, θεραπεύεις όσους βασανίζονται από ανίατες αρρώστιες, ανασταίνεις νεκρούς. Έχοντας λοιπόν ακούσει όλα αυτά για σένα, σκέφτηκα ότι ένα από τα δύο συμβαίνει: ή είσαι εσύ ο ίδιος Θεός που κατέβηκες από του ουρανό και πράττεις αυτά ή είσαι ο υιός του Θεού. Γι’ αυτό λοιπόν σου έγραψα, για να σε παρακαλέσω να ‘ρθεις σε μένα και να θεραπεύσεις το βάσανο που έχω. Άκουσα άλλωστε ότι οι Ιουδαίοι αγανακτούν εναντίον σου και θέλουν να σε κατηγορήσουν. Έχω μια πολύ μικρή, αλλά σεμνή πόλη, που είναι αρκετή και για τους δυο μας». Ο Ιησούς στην απαντητική του επιστολή συγχαίρει τον Άβγαρο για την πίστη του: ʹʹἌβγαρε, μακάριος εἷπιστεύσας ἐν εμοί, μήἑώρακώς μεʹ και του υπόσχεται ότι θα στείλει κάποιον για να τον θεραπεύσει και να τον διδάξει. «Μακάριος είσαι, γιατί πίστεψες σε μένα χωρίς να με έχεις δει. Γιατί έχει γραφτεί για μένα ότι «όσοι μ’ έχουν δει δε θα πιστέψουν σε μένα» και «ώστε εκείνοι που δε θα μ’ έχουν δει, αυτοί να πιστέψουν και θα ζήσουν». Όσον αφορά αυτά που γράφεις, το να ‘ρθω κοντά σου δηλαδή, πρέπει να ολοκληρώσω όλα εκείνα για τα οποία έχω σταλεί εδώ και μετά την ολοκλήρωση να αναληφθώ προς Εκείνον που μ’ έστειλε. Και αφού αναληφθώ, θα σου στείλω κάποιον από τους μαθητές μου για να σε θεραπεύσει και να δώσει ζωή σ’ εσένα και στους δικούς σου».

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

ΑΞΙΟΛΟΓΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΚΡΟΚΟΥ

Υπάρχουν αρκετοί ταλαντούχοι ερασιτέχνες ζωγράφοι καί Αγιογράφοι ενας από αυτούς είναι καί ο Δημ.Νίκος Καλύβας κάτοικος Κρόκου καί στίς φωτογραφίες βλέπουμε τήν αξιόλογη δουλειά του,τήν οποία καί παρουσιάζει κάθε χρόνο στίς πολιτιστικές εκδηλώσεις στό χώρο τής Αγίας Παρασκευής στόν Κρόκο.
Αξιόλογα εργα από τόν Δημ.Νίκου Καλύβα


Λοιπον, αυτο το blog εχει σκοπο να βοηθησει μικρους και μεγαλους ερασιτεχνες Αγιογράφους (και οχι μονο)δινοντας τους την ευκαιρια να κανουν παρουσίαση τα εργα τους. Ετσι θα μπορουν να ακουσουν κριτικες αλλα και να ανταλλαξουν αποψεις.Για να μπορεσετε να εκθεσετε τα εργα σας θα πρεπει να μου στειλετε e-mail στο:rousnik1@hotmail.com

Από αριστερά ο Ν.Καλύβας,κέντρο η Ιωάννα Κύρου καί δεξιά ο Ν.Ρουσόπουλος ή Rousnik 






Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΧΕΡΙ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ


Πρόσφατη αγιογραφία στό Ιερό Ναό Τής Αγίας Παρασκευής στό Κρόκο Κοζάνης.Η τειχογραφία αναφέρεται στήν κατοχή καί στό θαύμα τής Αγίας Παρασκευής νά σώσει κατοίκους από τούς Γερμανούς στρατιώτες πού κρυβόταν μέσα στόν Ναό της.
                 

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

ΙΕΡΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Καινή Διαθήκη αποτελεί το δεύτερο μέρος της ιερής γραμματείας ή ιερών κειμένων των Χριστιανών. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη αποτελούν την Αγία Γραφή των Χριστιανών- μάλιστα στην Καινή Διαθήκη περιλαμβάνονται περίπου 1.005 παραθέματα από την Παλαιά Διαθήκη. Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε από πολλούς συντάκτες μέσα σε μια χρονική περίοδο 50 περίπου ετών. Οι Χριστιανοί συγκέντρωσαν σταδιακά τα κείμενα αυτά σε ένα σώμα, μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, ώστε να ενισχυθεί το έργο της διάδοσης του μηνύματός του στον κόσμο. Επίσης, με το έργο αυτό θέλησαν να μεταδώσουν στις επόμενες γενιές χωρίς αλλοιώσεις, τις πληροφορίες για όσα είδαν και άκουσαν. Η πλειονότητα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν εξ αρχής στα ελληνικά. Από ευαισθησία προς τους Εβραίους συγγραφείς της Ιουδαϊκής Βίβλου, κάποιοι επιλέγουν να χρησιμοποιούν τους όρους "Εβραϊκές Γραφές" ή "Εβραϊκή Βίβλος" και Χριστιανικές (Ελληνικές) Γραφές αντί της παραδοσιακής χριστιανικής ονοματοδοσίας "Παλαιά Διαθήκη" και "Καινή Διαθήκη" αντίστοιχα. Η Καινή Διαθήκη αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά είδη βιβλίων: Τα τέσσερα Ευαγγέλια: δίνουν πληροφορίες για τη διδασκαλία του Ιησού και λίγες πληροφορίες για τη ζωή του, όσες ήταν απαραίτητες ώστε να γίνει πιο κατανοητό το μήνυμα της διδασκαλίας του. Πιστεύεται ότι έχουν γραφτεί από τέσσερις πιστούς χριστιανούς: Τους αυτόπτες μάρτυρες της επίγειας ζωής του Ιησού, Ματθαίο και Ιωάννη και τους αυτήκοους μάρτυρες των μαθητών του, Μάρκο και Λουκά. Τα βιβλία αυτά καταγράφηκαν μεταξύ του 60 και του 110 μ.Χ.. Τις Πράξεις των αποστόλων: Μετά από το θάνατο του Ιησού, οι πιστοί ενώθηκαν και δημιούργησαν την "εκκλησία", μια οργανωμένη κοινωνία πιστών με σκοπό να συνεχιστεί το έργο του Ιησού στη γη. Η πρώιμη ιστορία της εκκλησίας και των αποστόλων της περιγράφεται στο βιβλίο "Πράξεις των Αποστόλων" που έγραψε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε δύο κύριες ενότητες: Τις Πράξεις του Πέτρου Τις Πράξεις του Παύλου Ο Πέτρος ήταν ένας από τους πρώτους μαθητές του Ιησού ενώ ο Παύλος ήταν απόστολος στον μη εβραϊκό κόσμο, της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τις Επιστολές: Από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης, τα 21 έχουν την μορφή των επιστολών. Οι 14 από αυτές γράφτηκαν από τον Απόστολο Παύλο. Μέσω αυτών απευθύνθηκε στους πιστούς διδάσκοντας το λόγο του Ιησού, δίνοντας λύσεις στα τοπικά προβλήματα των εκκλησιών και συμβουλές για το πως να ζήσουν μια χριστιανική ζωή. Την Αποκάλυψη: Το βιβλίο αυτό είναι γνωστό ως Αποκάλυψη του Ιωάννη, εξαιτίας της πίστης ότι γράφτηκε από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη. Το περιεχόμενό του ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να κρατήσουν την πίστη τους παρ´όλες τις δυσκολίες που θα συναντήσουν, δίνοντας ταυτόχρονα ένα μήνυμα ελπίδας.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ''ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΡΕΦΟΚΡΑΤΟΥΣΑ''



Βιζαντινή εικόνα τής Παναγίας Βρεφοκρατούσας δωρέα τού αρματολού οπλαρχηγού Γεωργίου Σαλταπήδα.Προήλθε από τό εξωκκλήσι τής Αναλήψεως τού Σωτήρος πού ηταν στόν κάμπο τής Καισαρειάς καί μετά τήν κατασκευή τής τεχνιτής λύμνης Πολυφύτου μεταφέρθηκε καί φυλάσσεται στόν ενοριακό Ναό τού Τιμίου Προδρόμου.

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ

Ιερά Μητρόπολις Καισάρειας-Σερβίων καί Κοζάνης
Ενοριακός Ναός Αγίου Προδρόμου Καισαρειας σήμερα.
Ενοριακός Ναός Αγίου Προδρόμου Καισαρειάς πρίν τό1995
Κάνοντας μιά ερευνα στά υ­πάρ­χον­τα γρα­πτά στοι­χεί­α καί αρχεία τής Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης καί σέ άλ­λες μνη­μεια­κές μαρ­τυ­ρί­ες δεν εί­ναι δυ­να­τόν να προσ­δι­ο­ρι­σθεί ο α­κρι­βής χρό­νος που εκ­χρι­στι­α­νί­σθη­κε η πε­ρι­ο­χή μας και ορ­γα­νώ­θη­κε ο χώ­ρος της ση­με­ρι­νής Μη­τρο­πο­λι­τι­κής Ε­παρ­χί­ας σε Ε­πι­σκο­πή. Α­πό ό­σα γνω­ρί­ζο­με, ως πρώ­τη Ε­πι­σκο­πή λει­τούρ­γη­σε η Και­σα­ρεί­ας με έ­δρα την Και­σα­ρεί­α. Στους κα­τα­λό­γους Μη­τρο­πό­λε­ων και Ε­πι­σκο­πών που πα­ρα­θέ­τει ο Γε­ρά­σι­μος Κο­νι­δά­ρης «Εκ­κλη­σι­α­στι­κή ι­στο­ρί­α της Ελ­λά­δος» (τομ. Α . σελ. 513 – 515) α­να­φέ­ρε­ται Ε­πι­σκο­πή Και­σα­ρεί­ας υ­πα­γο­μέ­νη στη Μη­τρό­πο­λη Λα­ρί­σης κα­τά τον Ε . αι­ώ­να (431 – 551) με Ε­πί­σκο­πο Και­σα­ρεί­ας κα­τέ­χον­τας την 8η θέ­ση με­τα­ξύ των Ε­πι­σκό­πων της Μη­τρο­πό­λε­ως. (Άλ­λες Ε­πι­σκο­πές της Μη­τρο­πό­λε­ως Λα­ρί­σης α­να­φέ­ρον­ται Θη­βών, Δη­μη­τριά­δος, Λα­μί­ας Τρί­κης κ.λ.π. ό­θεν συ­νά­γε­ται ό­τι η ευ­θύ­νη και δι­και­ο­δο­σί­α της Ι­ε­ράς Μη­τρο­πό­λε­ως Λα­ρί­σης ε­κτεί­νον­ταν α­πό την πε­ρι­ο­χή μας μέ­χρι την Θή­βα). ­ ­ ­ Α­πο­κα­λυ­φθεί­σα στο χώ­ρο της Και­σα­ρεί­ας προ ε­τών ε­πι­τύμ­βια μαρ­μά­ρι­νη πλά­κα φέ­ρει η­μι­κα­τε­στραμ­μέ­νο ε­πί­γραμ­μα «­.­..προ­ε­δρί­αν έ­λα­χεν τη Εκ­κλη­σί­α Και­σά­ρων πό­λε­ως Μα­κε­δό­νιος έ­στιν ού­τος α­νήρ τα παντ’ εύ­φη­μος ος Ε­πι­σκο­πή­σας έ­τη εν μή­να έ­να του τή­δε βί­ου εκ­δη­μή­σας μη­νί Ι­α­νου­α­ρί­ω ΚΓ Ινδικτιώνος Ι­Α προς Θε­όν ε­νε­δή­μη­σεν.­.­.» Το ε­πί­γραμ­μα δεν φέ­ρει α­κρι­βή χρο­νο­λό­γη­ση, α­πό το εί­δος ό­μως της γρα­φής και τα λοι­πά στοι­χεί­α, οι ει­δι­κοί το το­πο­θε­τούν στην πε­ρί­ο­δο του 5ου αι­ώ­νος. Συ­νε­πώς κα­τά τον 5ο και 6ο αι­ώ­να έ­δρευ­ε στην Και­σά­ρεια Ε­πι­σκο­πή, η ο­ποί­α πι­θα­νώς να συ­στή­θη­κε και υ­πήρ­χε ί­σως α­πό του 4ου αι­ώ­να α­φ’ ό­του έ­πα­ψαν οι δι­ωγ­μοί και ε­πι­χει­ρή­θη­κε η ορ­γά­νω­ση της Εκ­κλη­σί­ας. Δεν εί­ναι βέ­βαι­α γνω­στό α­πό πό­τε και ως πό­τε α­κρι­βώς λει­τούρ­γη­σε αυ­τή η Ε­πι­σκο­πή. Ά­γνω­στα ε­πί­σης εί­ναι τα πι­θα­νά ό­ρια δι­και­ο­δο­σί­ας, οι δι­α­κο­νή­σαν­τες Ε­πί­σκο­ποι πλην του Μα­κε­δο­νί­ου και κά­θε τι σχε­τι­κό με την ε­νερ­γό ζω­ή και τις δρα­στη­ρι­ό­τη­τές της. Πέ­ρα α­πό την ε­πι­τύμ­βια πλά­κα και τις πλη­ρο­φο­ρί­ες του Κο­νι­δά­ρη που δα­νεί­ζε­ται α­πό το Συ­νέκ­δη­μο του Ι­ε­ρο­κλή, σα μνη­μεια­κές μαρ­τυ­ρί­ες πρέ­πει να θε­ω­ρούν­ται και τα α­πο­κα­λυ­φθέν­τα δά­πε­δα των Πα­λαι­ο­χρι­στι­α­νι­κών εκ­κλη­σι­ών, Α­γί­ας Πα­ρα­σκευ­ής, Βο­σκο­χω­ρί­ου και Α­κρι­νής, που οι ει­δι­κοί τα α­ξι­ο­λο­γούν ως κτί­σμα­τα του 4ου έ­ως του 5ου αι­ώ­νος. Εν­τεύ­θεν των χρό­νων αυ­τών δεν υ­πάρ­χουν άλ­λα στοι­χεί­α. Στην Ε­πι­σκο­πή αυ­τή της Και­σα­ρεί­ας α­σφα­λώς υ­πά­γον­ταν ό­λα τα προς νό­το χω­ριά της ση­με­ρι­νής Μη­τρο­πο­λι­τι­κής Ε­παρ­χί­ας α­φού υ­πά­γον­ταν στη Λά­ρι­σα. Τα δε βό­ρεια ό­ρια δεν εί­ναι γνω­στά, ο­πωσ­δή­πο­τε ό­μως θα πρέ­πει να θε­ω­ρεί­ται βέ­βαι­ο ό­τι ο­λό­κλη­ρη η πε­ρι­ο­χή της ση­με­ρι­νής Μη­τρο­πο­λι­τι­κής Ε­παρ­χί­ας υ­πά­γον­ταν στην ί­δια αυ­τή Ε­πι­σκο­πή. ­ ­ ­ Α­πό του 9ου αι­ώ­νος εί­ναι γνω­στή η Ε­πι­σκο­πή Σερ­βί­ων. Η πρώ­τη μαρ­τυ­ρί­α πε­ρί αυ­τής εί­ναι η «Δι­α­τύ­πω­σις των θρό­νων των Εκ­κλη­σι­ών» υ­πό Λέ­ον­τος Σο­φού (886 – 912). Με τον τί­τλο «Σερ­βί­ων» και έ­δρα τα Σέρ­βια λει­τούρ­γη­σε ως το 1745, ό­πο­τε η έ­δρα της με­τα­φέρ­θη­κε στην Κο­ζά­νη και ο τί­τλος αυ­ξή­θη­κε σε «Σερ­βί­ων και Κο­ζά­νης» υ­πα­γο­μέ­νη πάν­το­τε στη Μη­τρό­πο­λη Θεσ­σα­λο­νί­κης. Και πε­ρί αυ­τής της Ε­πι­σκο­πής δεν εί­ναι γνω­στά τα πε­ρί του α­κρι­βούς χρό­νου σύ­στα­σης και η ο­ποι­α­δή­πο­τε τυ­χόν πα­ρου­σί­α της προ του 9ου αι­ώ­νος που πρέ­πει να θε­ω­ρεί­ται πο­λύ πι­θα­νή. ­ ­ ­ Η εκ­δο­χή ό­τι η Ε­πι­σκο­πή Σερ­βί­ων εί­ναι η συ­νέ­χεια της Ε­πι­σκο­πής Και­σα­ρεί­ας και ό­τι πρό­κει­ται δη­λα­δή α­πλώς πε­ρί με­τα­φο­ράς της έ­δρας α­πό την Και­σά­ρεια στα Σέρ­βια α­βά­σι­μη. Δεν υ­πάρ­χει πε­ρί αυ­τού κα­μί­α α­σφα­λής μαρ­τυ­ρί­α, πέ­ρα α­πό μί­α α­πλή ει­κα­σί­α ό­τι κον­τι­νοί εί­ναι οι συ­νοι­κι­σμοί Και­σα­ρεί­ας και Σερ­βί­ων και υ­πο­βαθ­μι­ζό­ταν η Και­σα­ρεί­α, δι­ά­βη­κε τον Α­λι­άκ­μο­να και βρέ­θη­κε στα Σέρ­βια. ­ ­ ­ Α­πό τον 6ο αι­ώ­να που έ­χου­με μαρ­τυ­ρί­ες για την Ε­πι­σκο­πή Και­σα­ρεί­ας ως τον 9ο αι­ώ­να που έ­χου­με μαρ­τυ­ρί­ες πε­ρί της Ε­πι­σκο­πής Σερ­βί­ων, υ­πάρ­χει σι­γή πε­ρί τα Εκ­κλη­σι­α­στι­κά της Ε­παρ­χί­ας. Το πι­θα­νό­τε­ρο εί­ναι ό­τι πε­ρί τον 6ο – 7ο αι­ώ­να, για δι­α­φό­ρους ά­γνω­στους λό­γους δι­α­λύ­θη­κε η Ε­πι­σκο­πή Και­σα­ρεί­ας και η Ε­πι­σκο­πή Σερ­βί­ων εί­ναι άλ­λη που συ­στή­θη­κε με­τα­γε­νέ­στε­ρα. Πρό­κει­ται δη­λα­δή για την κα­τάρ­γη­ση μί­ας Ε­πι­σκο­πής και τη σύ­στα­ση άλ­λης. Κα­τά τους χρό­νους 6ου – 7ου αι­ώ­να έ­χο­με την ει­σβο­λή των Σλά­βων, που κα­θώς δεν εί­χαν α­κό­μα εκ­χρι­στι­α­νι­σθεί ε­πι­δό­θη­καν σε γε­νι­κό­τε­ρους δι­ωγ­μούς και α­να­τρο­πές και η δι­ά­λυ­ση της Ε­πι­σκο­πής πρέ­πει να ο­φεί­λε­ται σε μί­α γε­νι­κό­τε­ρη α­ναγ­κα­στι­κή δι­α­κο­πή της κά­θε Χρι­στι­α­νι­κής και Εκ­κλη­σι­α­στι­κής εκ­δή­λω­σης και δρα­στη­ρι­ό­τη­τας έ­νε­κα των δυ­σά­ρε­στων αυ­τών συμ­βάν­των.

Ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Κ.Μάστορας
εφημέριος τού ενοριακού Ναού Αγίου
Προδρόμου Καισαρειάς
Ο Γερ. Κο­νι­δά­ρης α­σχο­λού­με­νος με τη με­λέ­τη κα­τα­λό­γου Ε­πι­σκο­πών της Μη­τρο­πό­λε­ως Λα­ρί­σης του 10ου αι­ώ­νος κα­τά το ο­ποί­ο με­ρι­κές α­πό τις πα­λαι­ό­τε­ρες Ε­πι­σκο­πές του 5ου αι­ώ­να με­τα­ξύ των ο­ποί­ων και η Και­σα­ρεί­α δεν υ­πήρ­χαν, ση­μει­ώ­νει: «­.­..δεν θα η­δυ­νά­με­θα εν τού­τοις να αρ­νη­θώ­μεν ό­τι κα­τα­στρο­φαί και αλ­λοι­ώ­σεις ε­πήλ­θον κα­τά τας σλα­βι­κάς ε­πι­δρο­μάς του ζ . και η . αι­ώ­νος, ό­τε και ε­κο­ρυ­φώ­θη­σαν και κα­τε­στρά­φη­σαν τό­τε Δί­ον, και αι Θή­βαι, οι Γόμ­φοι, η Και­σά­ρεια.­.. κ.λ.π.­». ­ ­ ­ Άλ­λως τε η Ε­πι­σκο­πή Και­σα­ρεί­ας υ­πά­γον­ταν στη Μη­τρό­πο­λη Λα­ρί­σης, ε­νώ η των Σερ­βί­ων στη Μη­τρό­πο­λη Θεσ/νί­κης και η εκ­χώ­ρη­ση μί­ας Ε­πι­σκο­πής α­πό Μη­τρό­πο­λη σε Μη­τρό­πο­λη δεν γι­νό­ταν εύ­κο­λα και α­πλώς με την αλ­λα­γή έ­δρας. Αλ­λά και αν ε­πρό­κει­το για αλ­λα­γή έ­δρας έ­πρε­πε να δι­α­τη­ρεί και τον πρώ­το τί­τλο «Και­σα­ρεί­ας»­.­ ­ ­ ­ Μάλ­λον βέ­βαι­ο πρέ­πει να θε­ω­ρεί­ται, ό­τι η Ε­πι­σκο­πή Και­σα­ρεί­ας ι­δρυ­θεί­σα κα­τά τον 4ο η 5ο αι­ώ­να λει­τούρ­γη­σε ί­σως μέ­χρι τον 7ο αι­ώ­να, ό­πο­τε έ­νε­κα της ει­σβο­λής των Σλά­βων η και εξ άλ­λων σο­βα­ρών λό­γων κα­ταρ­γή­θη­κε ο­ρι­στι­κά α­φού δεν έ­μει­νε καν ως τί­τλος «πά­λαι πο­τέ λαμ­ψά­σης Ε­πι­σκο­πής». 

Γιά τήν αποκατάσταση τής αλήθειας, Ιερά Μητρόπολις Καισάρειας-Σερβίων καί Κοζάνης